در پست «چرا اضطراب دارم۱» درباره یکی از علت های اضطراب صحبت شد و معنی اضطراب به معنی هشدار را فهمیدیم ،در این پست درباره یکی دیگر از عوامل اضطراب صحبت میکنیم ،یعنی #فرافکنی(پست مربوط به فرافکنی را نگاه کنید) ،فهمیدیم که فرافکنی به زبان ساده یعنی نسبت دادن افکار و احساسات و مسائل ناخوشایند خودم به دیگری که در بیرون هست ،مثلا من از پدرم عصبانی هستم، نگرانم نکنه اون از من عصبانی باشه
🌻🌻🌻
🔹فرافکنی یکی از دفاع هایی هست که منبع بسیاری از اختلالات روانی مثل اضطراب هست ، مثلا من با یک اتفاق ساده فکر کنم نکنه دوستم از من ناراحت شد ، نکنه میخواد با من قطع ارتباط کنه ، هر چقدر توان تشخیص این فرافکنی درونی را با واقعیت نداشته باشیم ،بیشتر آن را جدی میگیریم و بیشتر میترسیم و میبینیم که غرق اضطراب هستیم و برای کم کردن این اضطراب ممکن هست جواب اون دوستمون را در درونمان بدهیم و دعوای خیالی تشدید شود و چون ذهن در سطحی خیلی تفاوت خیال و واقعیت را نمیداند، اضطراب بیشتر تشدید شود ،بعد یهو دوست بیخبر از همه چیز را ببینید و بخاطر نوع ژست و نگاه و رفتارهای بدنی ناهشیار ،حالت منفی را به او منتقل کنید و او هم در واکنش به حالات شما رفتار سرد یا با احتیاطی داشته باشد و فرض و فرافکنی شما تأیید میشود و حال و رابطه تان بدتر شود
🔹همانطور که دیدید ،ریشه این اضطراب از واقعیت شروع نشد و از مسایل و ترس و ناامنی های خودتان شروع شد ، و علاوه بر این که راهکارهای ناهشیار و هشیار ذهنتان اضطراب شما را کم نکرد ، اضطراب و حال بد شما را هم تشدید کرد ،این نوع اضطراب را اضطراب ناشی از فرافکنی میگویند و در این موقعیت اگر قوه واقعیت سنجی خوب کار کند و برای افکار و فرافکنی های خودمان دنبال شواهد باشیم شاید بتوانیم آن را خنثی کنیم و زنجیره حال بد را در جایی قطع کنیم
🌻🌻🌻
__
۱⃣اینکه ما در مواقعی فرافکنی میکردیم، حتما دلیل داشته و ما برای مراقبت از خودمان از این دفاع استفاده میکردیم ،ولی اینکه الان در شرایط بزرگسالی و امنیت هنوز از آن استفاده میکنیم باعث ایجاد مشکل میشود
۲⃣در مواقع فعال شدن فرافکنی میتوان به واقعیت نگاه کرد و از خودمان شواهد بیرونی بخواهیم در صورتی که مشکل جدیتر بود باید به درمان مراجعه کرد
۳⃣فرافکنی شدید در افراد با سوظن مزمن (پارانویید ) خیلی برجسته است و فرافکنی آنها به شکل مرضی درآمده است
نتیجه گیری:
فرافکنی یکی از مکانیسمهای دفاعی است که باعث میشود احساسات و نگرانیهای ناخوشایند خود را به دیگران نسبت دهیم، که میتواند اضطراب را تشدید کند. این اضطراب از واقعیت شروع نمیشود، بلکه از ترسها و ناامنیهای درونی نشأت میگیرد و در صورت ناتوانی در تشخیص آن، میتواند روابط را تخریب کند. برای کاهش اضطراب ناشی از فرافکنی، باید توانایی واقعیتسنجی را تقویت کنیم و در موارد شدید از درمان کمک بگیریم.
